Westchnienie

Polka

Bóg oznajmił narodziny swojego syna gwiazdką.
Wielką i jasną zapisał na obłokach.
Miłość cudu dokonała zza siedmiu gór i rzek,
na tęczowej fali przybyła.

Miast aksamitów pajęczyny,
kamienny żłób i siano,
ni łaje, ni grozi,
a echo
niesie myśli daleko
w świątyni dumania.

Śpij maleńki,
nim cię krzyż
obudzi.

Shibbi

To, ze nie jestem fachmanem od analizy wierszy to już wszyscy wiedza, ale nie jestem też niedojdą -------------
Ostatnia zwrotka - niewypał -
a od kiedy to dysponujemy wiadomościami, ze Pan Jezus przespał trzydzieści trzy lata swego życia y y y y????

Wiem, wiem, ze okres zarobkowo - siankowaty i taki nastrój, ale jakiś reżim logiczny obowiazuje:)

hak

Niezazbytnio rozumiem przesłanie wytwora. Możeć mnie autorka szanowna oświeci. Kaganek jaki abo co inszego.
Pooozdravy

Polka

Shibbi hak dziękuję za komentarze ))
Nie zamierzam rozkładać myśli po myśli końcówka dla mnie widać zbyt osobista
niech wiersz sam się obroni a jeśli nie no cóż mówi się trudno
Pozdrawiam bardzo serdecznie Wesoly

hak

... i susznie że nie zamierzasz. Nie o toż proszęsz SZ. Autorkę.
Pozdrawy

mewa

Jej, ale mnie wzięło na przestawianie:) mam nadzieję, że nie pogniewasz się na mnie.Z końca wiersza zrobiłabym początek, bo w takim układzie jak jest to faktycznie traci sens. Jestem przekonana, że słowa:
Śpij maleńki,
nim cię krzyż
obudzi.

były pierwsze:)

pozdrawiam:)

Polka

Pogniewać no wiesz Mruga

Tak sobie myślę, że to i początek i koniec powinien być no chyba że ja myślę inaczej
Serdecznie:)