ramię kobiecości

Marek Olszewski

nie zapominajmy że choć kobieta
zapala ogień lampy rodzinnej
mężczyzna tłoczy weń olej
z ziaren surowej codzienności

i choć niebo każdej nocy
wydawało by się takie samo
on pręży się w dystansie gwiazd
względem żony i śpiącego dziecka

nie zapominajmy że stół
nie ma jednej krawędzi
przeznaczonej dla jednego krzesła
a obrazem bezpiecznym
jest ten oprawiony w ramę

pamiętajmy że trzon każdego drzewa
stroi ozdobna korona
a utrzymuje ślepy oku
węzeł życiodajnego korzenia

Christine

Właśnie tak - nie zapominajmy.

Shibbi

Może i powinnam pomilczec jak najczęściej to robie przy Twoich wierszach - ale nie umiem tym razem .........

JESTEM KRÓLEM ZWIERZAT Shocked

JA mężczyzna, JA tłoczę, JA olej, JA prężę................ cudnie Rolling Eyes

Marek Olszewski

...toż noż, król żaden, a element bez którego ni jak i ni co.

(Zauważcie ile w poezji, publicystyce itp. jest o ważnej roli kobiety w rodzinie. Ale czym by była kobiecość, bez męskiego ramienia? Ten wiersz jest uzupełnieniem (moją odpowiedzią) na to, co pominięte. To żaden król Shibbi, to druga połowa, bez której nie było by całości).

Shibbi

Cudnie jeszcze widzisz Markoni -

ja ............. ja już zjadliwiej, ale to szlif starszych pańć Rolling Eyes

[/b]