Przerażony

ViviGod

Ponownie to wszystko się dzieje,
Tym razem nie wiem co z tym zrobić.
Może na nowo się narodzić?
Najważniejsze nie jest pragnienie.

Gdzie jest to wspaniałe marzenie?
Barwy, te myśli, chęci szczere.
Gonić mam teraz za jokerem?
Czy będę z czystym sumieniem?

Dźwięki, nuty, te puste słowa,
Nie chce słyszeć tego hałasu!
Jak mam dobrze iść bez kompasu?
Co jeszcze moje życie chowa?

I widzę drzewa marmurowe,
Pod nimi masa smutnych pnączy!
Myślę kiedy wszystko się skończy,
Ciągle szukam, lecz wiecznie błądzę.

Christine

Witam.
Jesteś nowym użytkownikiem, więc nie chcę cię zniechęcać krytyką, tym bardziej, że po jednym wierszu nie można wyrokować.
Napiszę tylko, że pojęcia nie mam o czym jest ten wiersz. Może cała para poszła w szukanie rymujących się słów?

ViviGod

Nie jestem osobą która obraża się z powodu krytyki. Dlatego zarejestrowałem się tutaj, by usłyszeć krytykę, nawet jeśli była by ona ostra. Bo potem mogę wyciągnąć wnioski.
W wierszu opisałem najtragiczniejsze zdarzenie jakie mi się przytrafiło. Cały sens życia do którego dążyłem legł w gruzach. Brak zrozumienia wiersza może być spowodowane tym, że Ja bardzo dziwnie postrzegam i opisuje swój świat.
Pozdrawiam :`)

Skała

Zgadzam się z tobą że każdy ma swój własny sposób na opisywanie tegoż świata. Jeśli chodzi o wiersz, czytając kolejny raz i kolejny , i jeszcze raz kolejny myśli same układają się w całość, tutaj mi trochę brakuję myśli przewodniej, ale najważniejsze to wiedzieć co się chcę napisać i niedać sobie tego zgubić. Gdyby w nim jeszcze podłubać znajdziesz formę, sam jej szukam. Mnie osobiście podoba się:

"I widzę drzewa marmurowe,
Pod nimi masa smutnych pnączy!"

przechodzę ulicami stolicy
smutne nieznające się twarze
przenikają wzrok

tak to rozumiem

Witam i pozdrawiam

ella_hagar

tytuł „przerażony” – czym? życiem ? Chyba o życie tu chodzi. : )

Wiersz ma nawet niezłe rymy, przyzwoite.
Jednak łamie się rytm. Sądzę, że to z powodu braku tzw. średniówki. W wierszach sylabowych z wersami dziewięciosylabowymi konieczne jest zastosowanie średniówki. Właściwie już od 8 sylab w wersach powinna być średniówka.
Brak rytmiczności psuje odbiór, źle się czyta, czasem z tego tylko powodu trudno złapać sens.

W pierwszej strofce jest niejasny przekaz:
„ponownie to wszystko się dzieje” – ale co? „to wszystko” czyli ?
I dalej: „Tym razem nie wiem co z tym zrobić” - tajemnicze „to wszystko” i nie wiadomo co z „tym” wszystkim zrobić, w dodatku tym razem nie wiadomo, a czytelnik głupieje i wie, że nic nie wie. : )

Należy raczej unikać w wierszach takich zaimków jak: to, te, tego.
Mówią one tyle co nic.

Ale widzę potencjał do pisania. : ) Wrzzuć coś jeszcze, się poczyta : )

ViviGod

Fakt z rytmicznością mam problem, od niedawna zacząłem na tym pracować.
Przy pisaniu kolejnych wierszy zwrócę większą uwagę na to by nie używać zaimków.