Jak arbuzy /wiersz jak strumieniówka/

ono

ale kaszana
ta kurwa z trzeciego ryje na całą okolicę
że płacą coraz gorzej a inflacja że ho ho

janek z drugiego wydłubał sobie oko bo widział podwójnie
teraz nie pije nawet borygo bo kroplówka przywraca opamiętanie
a anioły w bieli co rusz dokładają pełniusieńką prosto ze składziku
nawet drżenie rąk się wyciszyło i małpy nie skaczą w poprzek łóżek
na obchodzie kolegium mędrców orzekło że to delirka psia mać

zośka nie za bardzo się kwapi otwierać drzwi
bo to albo zbierają ofiarę na budowę kościoła albo komornik
przyszedł dokonać nałożyć sekwestr na to czego nie ma
(gdyby miała cokolwiek do sprzedania nie brałaby tylu pożyczek)

na ulicy niesamowity harmider to idą ci którzy walczyli o inna polskie
krzyczą precz z komuną i precz z unią – zastanawiam się czy to jedno i to samo
teraz trza będzie zwrócić Branickim Wilanów i pospłacać przedwojenne długi
logiki w tym ni w ząb ale za to polska robi się bajecznie kolorowa

jurka to nie obchodzi jest na gigancie tak jak oni – tylko bez petardy w ręce
a głowę rozsadza jakby mu wmurowano dynamit w lewą półkulę
wczoraj jeszcze szedł z nimi dzisiaj czasami wybłaga kilka złoty na patyka
a oni znowu walczą i walczą o krzyż o radio o utracone

Skała

Protest i krzyk zasadny,
ale gdzieś zagubił się porządek,
cokolwiek to znaczy. Gratuluję treści,
gdyby to pozbierać w jedną tak zwaną... a może tak ma być

Pozdrawiam

ella_hagar

Ono : ) ten kawałek czyta się. Jest interesujący.
Problematyka społeczna nie daje się łatwo przerobić w lirykę.
Ale czy to wiersz? Niewiersz?
Jakbyś to rozwinął, to fajna proza mogłaby wyjść. : )

Pozdrawiam z szacunkiem : )

stary krab

Niech Ono się nie zraża wyrażonymi w komentarzach zwątpieniami, co do formy utworu. Proza w takim formacie byłaby setną, tysięczną publikacją z pogranicza reportażu i felietonu społeczno-politycznego. Mowa wiązana trafia zwykle do czytelnika bardziej wrażliwego, skłonnego do refleksji. Więc niech Ono pisze, co mu w duszy nie gra.
Nie wstydźmy się swej wrażliwości społecznej. W liryce jakby mniej miejsca dla "twardzieli".

Błażej Jacek Klajza

niezgorszy ale gdzieś w połowie zgubiłem wątek

hewka

mnie wiersz zatrzymal...samo zycie, tarfnie i z zadziorem bez zbytniego przesytu, dobre

pozdrowienia sle, jeszcze letnie, choc osika juz wie swoje... trzeszcza jej liscie:)