Frankowe gołębie

stary krab

pawiki grzywacze rysie
zaloty par na kalenicy
młynki pir-ruety r-ruku r-ruku

zryw zbiorowy
parady w błękicie
patrol grupowy koroną horyzontu
aż do zatracenia

pojawiają się znów
defilada powrotu
majestatyczne lądowanie
pawiki grzywacze rysie

jeszcze tylko solowy popis
to ten od prawdy bielszy
przekazuje
osobisty znak pokoju
duch św...
dociśnięty czarnym przyspieszeniem
uśmiercony w malinach

jastrząb gołębiarz poniósł zdobycz
daleko od chłopskiego lasu
– wszystko przez moje kalectwo –
powiedział kulawy franek

Skała

znajomy obraz mam przed oczami wgłębiając się w coraz to kolejne wersy
codziennie rano sąsiedzi wypuszczają swoje wojsko do lotu
i konkurs trwa które wyżej i dalej, to już jest tak popularny widok że już nikt nie zwraca na to uwagi.

pięknie wymalowane
pozdrawiam

ella_hagar

ech, Krabie, dziś takich obrazków już nie ma... : )

Mieszkałam na warszawskiej Pradze wiele lat i pamiętam, że gołębiarzy było tam dostatek. Dawno, dawno temu. To obrazki z dzieciństwa. : )
U nas gołębie nie wołały r-ruku r-ruku tylko g-rrrochu, g-rrrochu a dzieciaki sypały im właśnie groch, bo zdawało się nam, że one groch uwielbiają ponad wszystko.

Ale w twoim wierszu te wołania dźwiękonaśladowcze gołębi są całkiem udane. Słychać. : )

Lubię czytać Twoje wiersze, bo ... właśnie są jak obrazki z przeszłości, ocalają od zapomnienia.

Ukłony dla Starego Kraba. : )

stary krab

Z niezmierną przyjemnością przeczytałem cały twój komentarz.
Dziękuję Elżbieto.
Stryjowie byli mi jak starsi bracia, więc wiersze nawiązujące do czsów, kiedy razem żyliśmy, zawsze noszą nutkę nostalgii. Wesoly

Christine

Piękny wiersz o przesłaniu uniwersalnym.
Gołębie są symbolem wolności. miłości, przyjaźni... gołębie wyrażają za nas uczucia, które czasem chętniej skrywamy niż okazujemy.
Zastanawiałam się nad istotą ich powołania, gdy w czasie ostatniej, ciężkiej zimy dokarmiałam regularnie zaprzyjaźnioną gromadkę. Z punktu widzenia mieszczucha dziki gołąb nie ma racji bytu: niczego nie daje naturze, żebrze o jedzenie, a potem sra - brudzi samochody, okna, pomniki. W wielu miastach zakazano dokarmiania gołębi!

Podpatrywałam małą, ptasią społeczność i zauważyłam wiele podobieństw do ludzkich zachowań.
Wiecie, że gołębie patrzą nam głęboko w oczy? że popisują się odwagą, zręcznością, że rywalizują ze sobą zupełnie jak... my?
Krab pisze o hodowcach gołębi i ich "wojsku" - to trochę inny świat, jakże malowniczy. W mojej dzielnicy jest paru hodowców, mam szczęście obserwować te "parady w błękicie ", "defilady" i "solowe popisy".
Kocham gołębie Wesoly

stary krab

Nasze podobieństwa do zwierząt kręgowych, zwłaszcza ptaków i ssaków, są o wiele dosadniejsze, niżeli mogłoby się wydawać. Choć z drugiej strony... niektóre ich zachowania interpretujemy "po swojemu" z lekką przesadą.
Kocham gołębie powiadasz. Co mam Ci na to odpowiedzieć? Może - kocham Cię Christine! Embarassed

Shibbi

no to ładnie żeście sobie nagrurururu - chali Wesoly

Wiersz udany -jak hagar zauważyła "dźwiękonaśladowcze" - ale w Krakowie gołębi od nagłej .... a niespodziewanej.
Często podglądam jak się do gołębicy gołąb gołębi Jezyk

Polka

,,Parady w błękicie,, jakby srebrne obserwowałam ostatnimi czasy jeszcze mnie kręgi szyjne bolą Mruga

Władku piękny obrazek chyba wszyscy kochają gołębie no bo jak inaczej Wesoly

Serdecznie