Ballada dla starego Paryża

Misza

Żebraczyna z marną zdzirą, biedę na polepie klepie.
Zimą przyjdzie żreć trociny, jeśli jeszcze będzie jutro.
Gdy ukradnie rajcy grosik, to mu drugą ręką utną;
Gdyby zechciał zbożnie pożyć, nigdy mu nie będzie lepiej.

Cień katedry, szubieniczny - nad dachami jak przestroga.
Tylko lilie na chorągwiach śnieżnie pod nim Stwórcę chwalą,
bowiem mrowie miejskich chwastów porzuciło już dekalog
I korzenie zapuściło w grząską ziemię dawnych pogan.

Nocą tłoczno pod mostami, słychać jęki i sapanie;
Czasem suchy kaszel przerwie dziki gwar lubieżnych wyznań.
Idzie stamtąd ciężki odór– zapach potu i zgnilizna:
Złoty czas dla tłustych dziwek zawsze kończy się nad ranem.

Ale kogo to obchodzi, co się dzieje na dnie świata?
Zamącone fale rzeki cicho nucą karmaniolę;
Księżycowe światło płynie jak wylany z kadzi olej.
Młode gwiazdy na ich grzbietach uczą się niezdarnie latać.

Krzywe domy jak omułki obrastają brzegi ściegiem,
Z dala iskrzą się latarnie śpiących łodzi oraz barek.
Lepiej z takim się nie spotkać, który w szynku przebrał miarę,
Bowiem zniknął bezpowrotnie w ciemnych miejscach już niejeden.

Przyjdzie świt, by lekką ręką mgłę z uliczek wolno zgarniać,
Chłodny wiatr na suchych ustach pozostawi mokry osad.
Będzie słychać jak chodnikiem biegnie jakaś postać bosa
Z pierwszym słońcem na ramionach. To jutrzenka lub Marianna.

ella_hagar

Podobało mi się!
Ładne rymy, klimat taki trochę dekadencki.
Ballada jak się patrzy. Udany wiersz.

Wesoly

"

Misza

Nieco dekadencki i staroświecki miał być.
A czy udany? Ocena nie do mnie należy.
Tym bardziej dziękuję za miłe słowa i pozdrawiam Very Happy

hewka

Lubie takie wiersze, maja klimat..
Pozdrowienia sle:(

Misza

Ballada nie - ballada.
Był czas, kiedy pisanie takich właśnie
sprawiało mi ogromną frajdę.
Albowiem piszę to, co lubię pisać Very Happy

Z pozdrowieniami Mruga