"Soterion" - zwierciadło naszej duszy.

Juragos

"Soterion" - zwierciadło naszej duszy.
Recenzja książki Piotra Prokopiaka - "Odsypiając przeszłość".
Jerzy Granowski

Ostatnio miałem niesamowitą przyjemność przeczytania kolejnej, ale tym razem prozatorskiej książki Piotra Prokopiaka zatytułowanej „Odsypiając przeszłość”.
Ta nieszablonowa i niełatwa w odbiorze proza, za pomocą wyrafinowanego, metaforycznego języka, przybliża przemyślenia "zamulonych" pacjentów oddziału psychiatrycznego, oscylując wokół głębokich rozważań najważniejszych kwestii życia i śmierci.

Jak to w takich ośrodkach bywa spotykają się ludzie o różnych charakterach i poglądach, o różnych doświadczeniach życiowych i zawodowych.
Główny bohater poeta i heretyk, nie potrafiący odnaleźć się we współczesnym świecie, zarazem świetny obserwator, prowadzi szczególny pamiętnik, rejestrując swoje analityczne przemyślenia. Nawet znajomość Pisma Świętego nie pomaga mu w rozwianiu pewnych wątpliwości. Próba targnięcia się na własne życie
spowodowała, że znalazł się w "Soterionie" * - miejscu oczyszczenia, wybawienia, ratunku, wyzwolenia - pośród innych psychicznie słabych pacjentów, oczekujących medycznej i psychiatrycznej pomocy.

Książka w zapisie i formie, skłaniającą się ku prozie poetyckiej, porusza filozoficzne i psychologiczne aspekty życia społecznego i egzystencjalizmu nie tylko pacjentów.
Zamknięty mikroświat szpitalnej społeczności to w szerszym kontekście my sami i nie można powiedzieć, że poruszone tam problemy, także polityczne, nas nie dotyczą.

Ta psychologiczna książka Piotra Prokopiaka nie należy do łatwej w odbiorze, jednak wgłębiając się w jej treść zaczynamy rozumieć przekaz autora poprzez poznawanych kolejno bohaterów.
Pomagają mu w tym kuracjusze "Soteriona": Gdaś, Janusz, Aga, Pudernica, Arek, Mirek, Alimenciarz, Helena czy Moher z Towarzyszem, którzy odzwierciedlają nasze, jak najszersze poglądy religijne i polityczne od PRL-u do dzisiejszej demokracji.

Ogólne, czasami schizofreniczne zachowania, przeżycia, wizje, sny, wspomnienia i filozoficzne dysputy uświadamiają nam nasz codzienny byt.
Piotr Prokopiak w książce nie unika trudnych spraw i stara się rozwinąć problemy, którymi żyjemy - kościół, kapitalizm i komunizm, PRL i obecna niby demokratyczna RP.
Chociaż autor nie opowiada się po żadnej stronie to niezależnie od przekonań czytelników wzmaga ich zainteresowanie książką. Czytelnik utożsamiając się z wybranym bohaterem może nawet weryfikować swoje podejście do życia, zmieniać je lub utrwalać.
Okazuje się, że mimo skrajnych poglądów mieszkańcy "Soteriona" dążą do tego samego celu, a jest nim ocalenie, wybawienie i wyzwolenie swojego EGO, by móc sprostać wymaganiom rzeczywistości.

Książka ze wszech miar godna przeczytania i to wielokrotnego.
Jerzy Granowski

"Odsypiając przeszłość" - Piotr Prokopiak
Wydawnictwo "Papierowy Motyl"
Rok 2011
Stron 200
Format 130 x 190 mm
Okładka miękka
ISBN 9788362222209

Piotr Prokopiak urodził się w 1973r w Szczecinku. Członek Stowarzyszenia Autorów Polskich.
Laureat wielu konkursów poetyckich m. in. im. Leszka Bakuły, im. Jana Śpiewaka i Anny Kamieńskiej,
im. Wł. Pietrzaka, "O Srebrną Łuskę Pstrąga"."Poeta Regionu" w XI edycji OKP "Malowanie Słowem".
Swoją twórczość prezentował w licznych almanachach poetyckich oraz zbiorach poezji:
Narodzeni z wiatru ( 2007 ), Przedcisze (2008), Pastwisko losu (2009), Homo Hereticus (2010).

- - -
*) Greckie słowa: "soteria" – ocalenie, wybawienie, zbawienie, wyzwolenie;
"sodzo" – wybawić, zbawić, ratować, ocalać, zachowywać, chronić, uwalniać.